دردِ فــراقِ یـوسـف زهـرا شـدیــد شـد            یعقوب روزگار دو چشمش سپــیـد شد

امــیـــد انــتــظـــار دل نـا امــیـــدهـــا            امــیـد هـم ز آمـدنــت نــا امــیـــد شــد

از عشق ناله خیزد و ازهجر درد وغم            غــم نــاله می کند که فــراقت مدید شد

بزم وصال می طلبد جان ز عــاشقـان            خوشبخت آن که در ره جانان شهید شد

در پیــشگـاه یـوسف زیـبای فـاطــمــه            صدها هـزار یـوسف مصری عبید شد

از کثــرت گنـاه و خطاهای بی شمــار           راه وصـال من به سـرایت  بـعیــد شد

تا شد غلام حلقه به گوش تو هــاشمی            دنیــا و آخـرت به حقــیـقـت سعیـد شد